நான் எனக்கு எப்போதோ அனுப்பிய ஒரு மின் –கடித்ததை இன்று படித்தேன். அது என் மைத்துனன் சி,கிருஷ்ணன் அனுப்பிய கடிதத்தின் இணைப்பு.
Extracted from Your Life in Your Hands, by Professor Jane Plan
அந்த இணைப்பின் கடைசி வரிகள்
It was difficult for me, as it may be for you, to accept that a substance as 'natural' as milk might have such ominous health implications. But I am a living proof that it works and, starting from tomorrow, I shall reveal the secrets of my revolutionary action plan.
பேராசிரியைகேன்சர் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு பிரிட்டன் நாட்டுப் பெண் விஞ்ஞானி.
தான் இந்த நோயில் இருந்து விடுபட ஒன்று சாக வேண்டும் அல்லது வாழ வேண்டும்.
அழகான தனது வீட்டில் தன் அன்பான கணவனோடும் இரண்டு குழந்தைகளுடனும் தான் வாழ்ந்தாக வேண்டும் என்று ஆசைப்படுகிறாள்.
ஏற்கனவே நோயின் பாதிப்பால் தன் ஒரு மார்புப் பகுதி அறுவை சிகிச்சையின் மூலம் அகற்றப்பட்ட பின்னும் அந்த நோயின் துன்பம் தொடர்ந்து கழுத்துப் பாகத்தில் தோன்றிய கட்டி அவளை மேலும் சிரமப்படுத்தியது.
விஞ்ஞானியான தன் கணவன் சீனாவில் இருந்து வரும்போது அந்த நாட்டு விஞ்ஞான நண்பர்கள் தந்த herbal suppositories -யும்(மூலிகை மருந்து) சில சீனா பற்றிய தகவல் குறிப்புகளையும் தன் மனைவியிடம் கொடுக்கிறாள்.
அந்த மருந்தின் மீது நம்பிக்கையில்லாமலேயே குறிப்புகளை படிக்கிறாள்……..சீனாவில் கேன்சரால் பாதிக்கப்பட்ட பெண்கள் குறைவு.
அந்நாடு முழுவதுமே கேன்சர் இல்லையென்றே சொல்லலாம்..10000 பெண்களில் ஒரு பெண் அந்த நோயால் பாதிக்கப்படுகிறாள். பிரிட்டனில் 12 பேருக்கு ஒருவரும் மேற்குப் பகுதி நாடுகளில் 10-க்கு ஒருவர் எனவும் புள்ளி விவரம் கூறுகிறது.
ஏன் இந்த விகிதாசாரம் சீனாவில் குறவு……………..?
ஊர்ப்புறத்தில் வாழும் சீனர்கள் பால் குடிப்பதில்லை.பாலில் இருந்து செய்யப்படும் உணவு பொருட்கள் எதுவும் சாப்பிடுவதும் இல்லை. இதே சீனர்கள் வெளிநாடுகளில் வசிக்கிறார்கள். அவர்கள் மேல் நாட்டு நாகரீகப்படி பால் அருந்தியும் மற்ற உணவு வகைகளையும் சாப்பிட்டு வருவதால் அவர்கள் இந்நோயால் அதிகம் பாதிக்கப்படுகின்றனர். இந்நோயை சீனர்கள் பணக்கார நோய் என்று கூறுவார்கள்.
கேன்சர் ஒரு மரபு வழி நோய் அல்ல. உணவுப் பழக்கத்தினால் ஏற்படுவது தான் இந்நோய்.....என முடிவுக்கு வருகிறாள்.
மிக அதிகமாக பால் உணவை விரும்பி சாப்பிட்ட அந்த பெண் விஞ்ஞானி இனிமேல் அவற்றை ஒதுக்கி விட முடிவெடுக்கிறாள்..........
2-வது chemotherapy treatment -முடிந்து இரண்டு வாரங்களுக்குப் பின் தன் கழுத்துப்பகுதியில் இருந்த கட்டிகளின் அளவு மிகவும் குறைந்து காணப்பட்டது..அதன்பிறகு 6 வாரங்கள் கழிந்த பின் கட்டி மறைந்தது.நோயில் இருந்தும் முழுவதும் விடுபட்டாள்.
70% உலக மக்களுக்கு பாலில் உள்ள சுகர்,லேக்டோஸ் ஜீரணம் ஆவதில்லை. தவறான உணவை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை
இயற்கையும் நமக்கு சொல்லிக் கொடுத்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறது.
சீனர்கள் விருந்தின் போதுகூட பால் உணவை தவிர்த்து விடுகிறார்கள்.
பெண் விஞ்ஞானியின் ஆராய்ச்சி முடிவு:-
I now believe that the link between dairy produce and breast cancer is similar to the link between smoking and lung cancer.
There is an important point for men here, too. I have observed in my research that much of the data about prostate cancer leads to similar conclusions.
According to figures from the World Health Organization, the number of men contracting prostate cancer in rural China is negligible, only 0.5 men in every 100,000.
According to figures from the World Health Organization, the number of men contracting prostate cancer in rural China is negligible, only 0.5 men in every 100,000.
If Dairy produce is responsible for breast cancer then most of the Indian women should have this problem. These sort of this things are seen in many cases because of our lif style. Not because fo dairy produce I suppose. Now a days our womenfolk(not only our womenfolk but also gents) do not have no physical activity. Most of them are employed and as a result stopped breast feeding. This leads to accumulation of mother's milk in the breast. Any accumulation of such materials is bound to cause problems. If I am correct this problem is faced mostly by the urban women and not by the villagers. Any way this needs a larger understanding of the problem.
ReplyDeleteShe herself has justified my point it seems when she talks about the rural folk(prostate cancer). When you have enough activity to do, accumulation of waste in the body will be minimal. As a consequence contracting deadly diseases like CANCER will be minimal.